به گزارش جام جم آنلاین، این روزها بسیاری از اقلام دارویی در بیمارستانها پیدا نمیشود و برخی مراکز درمانی همراهان بیماران را برای تهیه دارو به خارج از بیمارستان میفرستند، رویکردی که برخلاف قانون است و روند درمان بیماران را با چالشهای بیشتری رو به رو میکند.
ایندرحالی است که هشدارها نسبت به افزایش کمبود دارو در ماه آینده بیشتر شده است و برخی کارشناسان تاکید میکنند در ماههای پیشرو داروهای بیمارستانی و حیاتی بیشتری دچار کمبود خواهد شد.
برای نمونه بتازگی رییس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران در این خصوص هشدار داده است.
او به رئیس جمهور نامه نوشته و در آن هشدار داده است که در ماههای آینده کمبودهای دارویی در بیمارستانها جدیتر خواهد شد.
آن طور که در نامه رییس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران آمده است؛ بسیاری از مراکز درمانی دولتی و نیمه دولتی بدهیهای خود را پرداخت نکردهاند و مجموع این بدهیها از حدود 8000 میلیارد تومان فراتر رفته است.
پرداخت نشدن مطالبات شرکتهای داروسازی سبب شده که آنها نتوانند ارز مورد نیازشان برای تهیه مواد اولیه را فراهم کنند.
نگران کنندهتر اینکه میزان مواد اولیه در شرکتهای داروسازی به حداقل ممکن رسیده و یا در برخی کارخانجات نیز تمام شده است.
مهدی پیرصالحی، نایب رئیس سندیکای تولید کنندگان دارو نیز معتقد است که تولید دارو به نقدینگی و ارز وابسته است. به همین دلیل در صورت تامین نشدن این موارد اقلام دارویی بیشتری دچار کمبود خواهد شد.
او در این باره به جام جم آنلاین میگوید: واقعیت این است که تولید دارو وابسته به نقدینگی و ارز است و این روزها تامین ارز به راحتی امکان پذیر نیست.
پیرصالحی درباره مشکل نقدینگی نیز عنوان میکند: تامین نقدینگی به طور کامل قفل شده است، یعنی سازمان برنامه و بودجه به بیمهها اعتبار نمیدهد، بیمهها طلب داروخانهها و بیمارستانها را پرداخت نمیکنند و این مراکز نیز طلب شرکتهای توزیع و شرکتهای تولیدی دارو را نمیپردازند.
آن طور که نایب رئیس سندیکای تولید کنندگان دارو توضیح میدهد، سازمان برنامه و بودجه کل برنامه نقدینگی دارو را مختل کرده این درحالی است که قرار بود به صنعت دارو وام نیز اختصاص پیدا کند. اما این وعده نیز هنوز اجرایی نشده است.
او درباره میزان طلب شرکتهای تولید دارو عنوان میکند: این عدد به روز تغییر میکند و مدتی است که از حدود 8000 میلیارد تومان فراتر رفته است.
به گفته پیرصالحی علاوه بر این میزان بدهی قرار بود حدود 10 هزار میلیارد تومان نیز وام در اختیار صنایع قرار بگیرد. اما تاکنون پرداخت نشده است.
در نامهای که رییس سندیکای صاحبان صنایع داروهای انسانی ایران به رئیس جمهور نوشته است، پیشبینی شده که تا چند ماه دیگر کمبودها در حوزه داروهای بیمارستانی و حیاتی بیشتر خواهد شد. این درحالی است که باید تاکید کرد اگر شرایط برای تولیدکنندگان دارو بهبود پیدا نکند همه اقلام دارویی دچار کمبود بیشتری خواهد شد.
نایب رئیس سندیکای تولید کنندگان دارو در پاسخ به این پرسش جام جم آنلاین که کدام اقلام دارویی نایابتر خواهد شد؟ عنوان میکند: کمبود شامل همه داروها می شود. اما برای داروهای بیمارستانی هشدار جدیتر است، چون بیمارستانها بدهی بیشتری دارند و معمولا دوره بازپرداخت آنها طولانیتر است.
به عبارت دیگر میتوان گفت وقتی نقدینگی شرکتهای داروسازی اندک و محدود باشد آنها ترجیح میدهند به تولید داروهایی بپردازند که سود بیشتری برایشان دارد و هزینه آن زودتر وصول خواهد شد.
پیرصالحی در این باره میگوید: اگر این شرایط ادامه پیدا کند نقدینگی شرکتهای داروسازی بیشتر به سمت داروهای غیر بیمارستانی میرود، چراکه پول آنها زودتر به دست تولیدکنندگان بر میگردد. به همین دلیل داروهای بیمارستانی بیشتر دچار کمبود میشود.
این درحالی است که تامین داروهای بیمارستانی برای بیماران حیاتی است و در صورتی که بموقع در اختیار بیماران قرار نگیرد، زندگی آنها به خطر خواهد افتاد. در این بین میتوان به داروهای مورد نیاز افراد مبتلا به سرطان اشاره کرد یا از کمبود داروهای بیهوشی در بسیاری از مراکز درمانی نوشت که شرایط را برای بیماران و کادر درمان مشکل کرده است.
این روزها بسیاری از شهروندانی که گذرشان به مراکز درمانی افتاده از این گلایه دارند که مسئولان بیمارستان آنها را برای تهیه دارو به خارج از بیمارستان میفرستند. این درحالی است که این رویکرد قانونی نیست و وزارت بهداشت و درمان باید با بیمارستانهای متخلف برخورد کند.
هر چند چنین رویکردی از سوی برخی مراکز درمانی در پیش گرفته شده اما کارشناسان هشدار میدهند که این قانون شکنی در ماههای پیشرو افزایش خواهد یافت، زیرا شرکتهای توزیع اقلام دارویی را در اختیار بیمارستانهای بدهکار نخواهند گذاشت.
نایب رئیس سندیکای تولید کنندگان دارو در پاسخ به این پرسش که مراکز درمانی دولتی چه مدتی است که بدهی خود را پرداخت نکردهاند؟ عنوان میکند: این مساله برای مراکز درمانی در شهرهای مختلف متفاوت است. اما هستند مراکز درمانی دولتی که بیش از 1.5سال است که بدهی خود را پرداخت نکردهاند.
او درباره افزایش تخلف در بیمارستانها و اینکه برخی همراهان بیماران را برای تهیه دارو به خارج از بیمارستان میفرستند، میگوید: به نظر میرسد این مساله نیز تشدید خواهد شد، چون وقتی برخی بیمارستانها بیش از 1.5سال است که بدهی خود را پرداخت نکردهاند، طبیعی است که مانند گذشته دارو در اختیار آنها قرار نگیرد.
نایب رئیس سندیکای تولید کنندگان دارو درباره اینکه چرا بیمارستانهای دولتی بدهی خود را پرداخت نمیکنند، میگوید: برخی مراکز درمانی اولویتهای دیگری دارند، برای نمونه اعتبار خود را برای تهیه اقلام غذایی، لباس و یا پرداخت حقوق پرسنل هزینه میکنند. این درحالی است که حسابهای دارویی در بیمارستانها مدتی است که جدا شده اما برخی بیمارستانها به این مساله توجهی نمیکنند.
بیتوجهی به شرایط کارخانجات تولید دارو فقط به افزایش کمبود در بازار دارویی کشور دامن نمیزند، زیرا شرایط را برای کاهش کیفیت دارو و افزایش اشتباه و خطا در شرکتهای داروسازی نیز فراهم میکند.
پیرصالحی در پاسخ به این پرسش که خطر کاهش کیفیت برخی اقلام دارویی چقدر جدی است؟ توضیح میدهد: این شرایط روی کیفیت دارو آن طور که باید تاثیر ندارد، چون سازمان غذا و دارو استانداردهایی را مشخص کرده است و شرکت های تولید کننده آنها را رعایت میکنند. اما در فرایند تولید همه چیز به بحث آزمایشگاهی بستگی ندارد.
لازم به یادآوری است که کارخانجات داروسازی از لحاظ کیفیت نیز باید هرسال برخی بخشهای خود را بازسازی کنند. اما در نبود اعتبار این مهم جدی گرفته نمیشود.
نایب رئیس سندیکای تولید کنندگان دارو ادامه میدهد: این مساله میتواند ریسک را در صنعت دارو بالا ببرد. برای نمونه در چنین شرایطی ریکال دارو (جمع آوری داروهای معیوب) افزایش پیدا میکند، چون شرکت استانداردهای خود را رعایت نمیکند و به دنبال آن احتمال اشتباه و خطا در شرکت افزایش مییابد.
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد